O taller da Teresita

Na parte baixa dunha casa do Cimadavila, na metade da rúa que vai o camposanto, Teresita Pájaro, da familia dos Baldonedo, enseña a coser a un grupo de mozas. A súa formación procede da súa mai (Teresa), da tía da Macuca, pero tamén dos seus cursos no Instituto Martí de Barcelona. Flora leva un mes no Castro. Vive no Hostal Blanco, axuda a servir as mesas e polas tardes aprende os segredos diste oficio que lle permitirá ter un coñecemento moi util, xa que en todas-las casas é moi valorada a man que sabe coser, zurcir, remendar e facer roupa. Entre punzada e punzada as mozas van soltando o fio do que pasa na vila. O paseo co Roque outro día na festa de Aguíl… o bico do Matias no baile da Parramera… o Xosé de Alais, que non sabe bailar e un dar un paso, sen pisar…a carta dunha prima de Bos Aires, que fala da súa vida na capital Bonaerense…novas da irma da Carmiña en Venezuela... dun oficio que abre unha alternativa diferente a da terra… alí, unha enteresase de case todo o que pasa… non hai escarnio nen madecire…soio é unha maneira de pasa-la tarde, mentres corre o fio.

Nas miñas alforxas levaba esta imaxen, forxada en tardes de xogos e nas carreiras polo Cimadavila. A impresión que causa a ledicia das mozas que aprenden un oficio. Neste mundo de artesans está o principio do fio que nos leva a importante industria da moda galega.