jueves, agosto 20, 2009

Un amigo de caldelas no peirao de Luarca


Iste amigo de caldelas non pudo estar en dúas noites. Traballos do último minuto impediron días de lecer na Ribeira Sacra. Cara a noitiña, cando a voz de Fred e Uxía se xunguía ca chuvía de estrelas Xaime e Beatriz cavaban na horta para purga-la pena de non ter vido. Onte atopamos a Xaime no peirado de Luarca e Antón e Mariña decidiron tirarlle das orellas.

1 comentario:

Anónimo dijo...

¡Ay, Ay, Ay!todavia me duele, tanto el no haber estado como el tirón de orejas. Y a Beatriz ni os cuento, tuvimos que ir a urgencias.


Un abrazo a todos