Dín que esta cidade inspirouse en Antequera, un pobo andaluz e foi chamada " La Verde Antequera". Oaxaca está ordeada nunha cudrícula perfecta, dacordo ca idea do urbanismo español da época, e foi fundada, tal como a coñecemos, en tempos de Cortés. De feito, o Rei Carlos V nombrou ao conquistador de méxico, Marqués del Valle de Oaxaca. Daquela Moctezuma dixolle a Cortés que o ouro viña de Oaxaca, tributo que pagaban a Tenochtitlan os pobos asentados nestras terras, polo que os conquistadores puseron o pé moi pronto en Oaxaca. Para a Nova España, moi pronto, máis importante que o ouro, foi o cultivo da seda, pola abundancia das moreras e da man de obra. No século XVII priorizouse o cultivo do algodón e no XVIII a exportación do tinte procedente da grana cochinilla, o roxo que daba color incluso a roupa dos papas, converteuse nunha fonte de ingresos extraordinaria para as encomendas desta zona.
Estamos no tempo das choivas, fai bo tempo pero pola tarde hai grandes nueves, choivas e tormentas, que chegan case a facer de noite o día, como se ve nesta foto da rúa Macedonio Alcalá, unha fermosa rúa ca arquitectura andaluza da época, grandes casonas, soio de pranta baixa, polos terremotos, con fermosos patios interiores. A pobreza, do último século, deixou esquecida a esta cidade. Agora é un conxunto monumental de gran valor, cheo de bares, restaurantes, galerías de arte e hoteis fermosísimos. As ordes religiosas como os dominicos, os agustinos, os franciscanos construiron moitos mosteiros e igrexas, nunha competencia que da idea da riquezas que conseguiron nos séculos posteriores a conquista.
No hay comentarios:
Publicar un comentario