Logo do amplio debate que se está a producir no blog O prado, da ASOCIACION DE AMIGOS DE CALDELAS, a cerca da cociña e da variedade dos alimentos da nosa bisbarra, véxome obrigado a facer unha importante salvedade. Non todo é como se dí. Moi perto, en Santabaia (Pereiro de Aguiar), hai un exemplo da nova Galicia que emerxe con forza e da que outros deberían copiar. Alí onde os primeiros panameños de Águil fixeron construccións para contribuir o feismo da arquitectura de Galicia, atópase o Galileo, un restaurante instalado nunha casa antiga de pedra, con grandes ventanais de cristal que dan a un coidado xardin. Nesa casa, hoxe, estase a facer unha das mellores cociñas de Galicia. Dende moitos lugares do pais acuden a probar os pratos de Flavio Morganti.
Flavio, italiano, coñeceu unha galega (Joaquina), na emigración suiza, que lle prometeu amor eterno, pero si se viña para Ourense. Logo de varios proxectos na capital (Restaurante Mamma Mía e a cafetería Baviera) chegou o Galileo. Os deuses están con nós e, gracias a ista galega, hoxe podemos comer unha mestura de pratos galegos e italianos, cunha presentación e preparación moi moderna e de grande calidade. Os seus pratos están para lamber os dedos, para sorte dos bolsillos que poidan pagalo. Agora ben, que ninguén se queixe. Non é para todos os días. É como ir os Milagres, e iso ten un custe. Non tes que arrodillarte nin pasar por ningúnha penalidade. Soio deixar que os sentidos disfruten e que o paladar se volva tolo. Hai que probar o carpacio de polvo, as láminas de foie, os mariscos con pasta e logo acadar cos postres de Edi.
49 comentarios:
Hay que salir de Castro para encontrar esa délicatesse...
Tes varios erros nos teus comentarios:
1.- Flavio apelídase Morganti e non Morganto.
2.- Edy non é a súa dona, Edi e o seu socio e encargado dos postres.
3.- A súa dona é Joaquina de Porto (Vilar de Barrio).
4.- Conocéronse traballando en Suiza, e Flavio e Edi casaron con Joaquina e a súa irma, logo por circunstancias da vida acanaron en Ourense montando o restaurante italiano Mamma Mía, a cafetaría Baviera e o restaurante de Santabaia Galileo
Xa foron correxidos os erros. Mil disculpas.
A Rexidoría é un bó restarante que co tempo pode alcanzar o punto que lle falta. A dirección na que vai é boa. Forma parte do grupo de novos restauradores que lidera Marcelo (Santiago) pero iste úlitmo está a anos luz do anterior. O Galileo é unha sinfonía en todos os aspectos.
De momento, o unico restaurante da provincia con una "Estrela Michelin", que querase ou non, e o que distingue os restaurante en todo o mundo e a "Rexidora". Sigo dicindo que o "Galileo" e unha gran farsa. E si se quere comer de forma autentica poderiase baixar un kilometro ata om "Roupeiro". Por desgracia ningun deles esta en Caldelas.
Pois sinceiramente, a min encantame comer na Rexidora, no Roupeiro pero non atopo ningunha farsa no Galileo, porque tamén me encanta comer nel
Hai diferencias importantes entre os tres restaurantes que nombrades. Estamos falando de vós restaurantes, pero proxectos de cociña diferentes e con experiencias moi diferentes.
Sinceramente, Rodesio, decir que o Galileo é unha farsa desacredita calquera comentario teu.
no creo que una opinión sobre un restaurante pueda desacreditar a nadie. Como mucho podría desacreditar las papilas gustativas, pero no las opiniones. Y las papilas de cada uno son muy exquisitas y tienen sus preferencias. Y aunque es cierto que se educan, no existe una única verdad.
por circunstancias do meu traballo, teño comido en moitos e bos restaurantes, principalmente en Castilla y Leon, algúns montados en palacios, e outros en casiñas que non entraríades normalmente se non vos avisan
persoalmente, a única vez que comín no galileo non me gustou, pareceume un local moi ben posto, e a comida era boa, pero quedeime coa impresión de un restaurante que non chega a dar ó que vende
o millor teño que probalo de novo
xurxiño, nin a crítica ó galileo desacredita nin a túa valoración positiva fai que sexas unha voz autorizada
Campos, non te estarás equivocando. O mellor comiches na raxería que hai en frente do Galileo.
Por Castilla e León o que comerias e moito asado, bisceras e carneiros vellos.
A guía campsa fai unha relación de tres restaurantes en Ourense:
Galileo (2 estrelas)
A Rexidora ( un estrela)
Non dí nada do Roupeiro e fala de A chabola, que non teño o gusto de coñecer.
http://www.guiacampsa.com/estatico/restaurantes/restaurantes-la-provincia-de-ourense.htm
Para RODESIO, recoñezco que me pasei, non me pareceu xusto decir que o Galileo é unha farsa, pero iso non desacredita nada. Soio é a túa opinión e é tan respetable como a miña.
Tanto falar de comida a mín estame dando entrando a fame. Quén se apunta a organizar unha expedición para ver como anda ises restaurantes dos que falades.
Tanto falar de comida a mín estame dando entrando a fame. Quén se apunta a organizar unha expedición para ver como anda ises restaurantes dos que falades.
Comín moitas veces no Galileo e non me pareceu unha farsa. O cariño e a profesionalidade que poñen en todo o que fan conforma unha posta en escea complexa. O producto, o servizo, os viños, a mezcla de cociñas, os postres, fan deste restaurante un lugar con moita calidade. Os premios cos que conta, o recoñecemento en guías etc, avalán de sobra o que día Bautista. Al rei lo que es del rei. Por certo, Campos, eu tamén penso que igual comiches na raxería que hai en frente.
Parece un tipo muy interesante ese Morganti. Como suena el nombre. Que se ande con cuidado la gallega. Cuando viaje a Galicia, no me lo pierdo.
para a vosa tranquilidade, confirmo que non comín na raxería de enfrente do galileo, por castilla comín de todo, incluídas vísceras (con v)carneiros non, pero moitas outras viandas (con v) dignas de bós pratos
agora teño que deixarvos que estou preparando unha crema de boletus recollidos no pirineo ó pasado fin de semá
xa voltarei
A alma do Galileo parece a punto de marcarse uns pasos de baile. Necesitamos máis italians pola nosa Toscana. (temos mosteiros, castelos, pazos, viño paisaxes increibles...) Que nós falta...? uns cantos americans movendo cartos a diestro e siniestro.
Por certo esquecestesvós dun restaurante moi interesante: A viuda.
Por cierto, siempre comí muy bien en LA VIUDA de Trives. No hace mucho tenían de menú: Caldo gallego o fabada, jabalí en una salsa exquisita y postres caseros deliciosos. Todo ello por 8 Euros. Increíble.
Por cierto, en las panaderías de Trives hacen un pan buenísimo, lo siento por los caldelaos. Yo añoro el pan del Odilo.
Creo que C.Campos es un entendido en setas. ¿No podría ofrecernos un curso práctico? Podría constar de dos partes: 1º.- la correcta recogida en una salida por esos montes y 2º.- Cómo cocinarlas. Bueno, habría una 3ª parte que sería el banquete. A ver si se anima.
non son mais que un aficionado con coñecementos moi limitados, mais hay outros no Castro que saben moito mais que eu, sin ir mais lonxe Pedro Macías, eminente seteiro e millor cociñeiro, coñecedor dos lugares é as épocas para a recolecta dos millores exemplares
sen dubida que o Pedro podería facer un moi bo papel nun curso como o que propós (si quere)
tamen recordar que hay dous anos houbo un curso de micología no Castro impartido por un micólogo de León de nome Juan Antonio (non recordo o apelido) o que asistiu bastante xente
No te hagas de rogar. Da el curso.
¿Seteiro? que palabro e eso.
Xa que son todos vostedes uns clientes habituais do "Galileo" poderian nomear que prato da carta esta adicado a Castro Caldelas.
Nas veces que estiven non me decatei. Teño moita curiosidade... veña infórmanos.
"seteiro"
Dise daquel que sin chegar á categoría de micólogo é coñecedor e amante do mundo dos cogumelos ou "setas"
Por iniciativa propia ou inspirado na afición de outros. De formación autodidacta (o caso do tal Macías) ou asistente a cursillos desenrola un grande amor a iste mundo máxico e adícalle o seu tempo de lecer percorrendo as leiras,os pinares, os prados, as carballeiras e as fragas, sen descanso, desafiando os elementos da natura (casi como os carteiros) ata casi controlar todo o seu territorio e os tempos de recollida de cada especie
Se ademais o individuo está adornado coa virtude da xenerosidade, agasalla os seus conxéneres co resultado das suas pesquisas no tempo do xantar.
Penso que o palabro non está ainda homologado, traballaremos por iso.
Non sei se vostede coñece outro mais axeitado se así fose, non se prive de dicilo.
En cataluña chamaríano boletaire
chouparreiro podería ser correcto? cogumeleiro?, zarroteiro?, boleteiro? cantareleiro? amanitocesareareiro? ...
é seguro que niste comentario haberá algún outro palabro (é sin mala intención, cando eu estudiéi non se impartían clases de galego)
Por certo, teño estado por Casfiel, mais nunca fun na época propicia os cogumelos
Dende aquela zona onde está a casa do Angel e a do Feliciano, hay unha paisaxe moi fermosa
E naqueles prados ten que haber boa cantidade de chouparros, pero ó millor tamén champiñóns, sendeiriñas, e incluso boletus, sabe vostede se é asi?
Definiciones de la RAG (Copiado da sua paxina web):
Seta: s.f. Arma de lanzar, xeralmente por medio dun arco, que consiste nunha barra fina rematada en punta polo extremo anterior. Tirar unha seta cun arco. SIN. frecha.
Cogomelo: (non existe o termo cogumelo)s.m. Fungo que ten un pé ou talo rematado nunha especie de sombreiro, do cal existen varias especies que poden ser comestibles ou non. Foron coller cogomelos ó monte.
El termino que debería buscar usted es el de Pedante y Sinonimos ya que para contestar a una simple correción de sintaxis, sin animo de ofenderle, escribe usted una epistola y ya se sabe de que el que mucho habla, mucho yerra y vistas sus entradas a lo largo de este blog de Bautista y del Blog de Amigos de Caldelas usted peca más de lo segundo. Ruego me disculpe.
Casfields, deberías relaxarte. Non entendo porqué te ofendes tanto.
En cada comentario sempre hai algo interesante, intenta sacar o bó de todo isto e non veñas con diccionarios..., normas... e demáis... para logo chamar pedante a alguén que contesta sen retranca, sen maldade, sen ánimo de sentar cátedra e co seu nome.
Ou acaso eres a voz en off do un dos trés...
pois si que a colliches conmigo casfields, entre tí e o de Sas non me van quedar ganas de escribir mais
vaya control!
Lord Casfields, no meu diccionario Cogumelo sí figura. Como sinónimo de chouparro. ¿Ou tivemos o prazer de atopar un fundamentlista da lingua? En todo caso, as setas que envía están envenenadas. Saúde!
E sobre todo, bon humor!
casfields,y usted bastante mal educado.
Desde Valencia "un veraneante"
Casfields, (ou fiel ó Castro...)
Como parece que o prato adicado a Castro Caldelas non existe e tí consideras a miña entrada como unha infidelidade ó Castro, direiche que sí, que lle son infiel. O problema é que non é soio con un...
No intervengo nunca pero leo interés todo lo que aquí se comenta e incluso confieso que cuando voy a trabajar tengo ganas de volver para ver si hay alguna novedad.
Por favor, no tireis piedras a algo bello e interesante.
corrección de sintaxis??? busque en su diccionario que no es lo mismo sintáxis que léxico.
Mírese también el significado de no tener ánimo de ofender, pues podría ser una expresión mal utlizada en el contexto de su discurso.
La especialidad dedicada a Castro Caldelas en la carta temporada del restaurante Galileo es una "Tarrina/pastel de marisco con castañas". Esperaba que la clientela del Galileo que aquí escribe lo sabria sin dudar.
Xa ves casfields, ninguén é perfecto. Esperamos contar ca túa erudición para todo o que se nos esqueza.
Parece que casfields-aunque no entiende de sintaxis- es un sibarita, un buen "gurmet". Yo no me he atrevido a entrar en el Galileo por los precios...prefiero comerme las castañas cocidas con un poco de hinojo o asadas con leña y tapaditas con una berza...
¿Sabe casfields qué es una "tarrina"? ¿Qué finura es esa?
¿En qué idioma está hablando?
Puede buscar en el diccionario, a ver qué encuentra.
En mi diccionario castelán/galego
seta= choupín.
Como tenemos la suerte de ser bilingües, podemos manejar los dos idiomas.
A ideoloxía foi mudada pola gastronomía ou acada mezclandose, en boas mesas, con bó mantel.
En el texto que escribe castfields"Definiciones..."comete varios errores ortográficos.
"termino" en lugar de término
"sinonimos" en lugar de sinónimos
"animo" en lugar de ánimo
"epistola" en lugar de epístola
"de que" en lugar de que.
´¿No sabía usted que la falta de acentos gráficos cambia el significado de las palabras?
Antes de corregir a alguien -detalle que me parece totalmente irrespetuoso- hay que estar muy seguros. La ignorancia es muy atrevida.
En mi diccionario de galego aparece el término Cogumelo.-Agárico. Especie de hongo del tipo de seta. Algunos son comestibles y otros no.
Para su información castfields, le diré que siempre hay que consultar más de un diccionario y no me gusta dar lecciones a nadie.
en mi opinión no es tan grave corregir un error, ni siquiera cometerlo. Es el tono con el que se corrige y el insulto que se deja caer con maldad adornado con una falsa disculpa.
Por cierto Campos, tú sigue escribiendo en gallego que no es mejor el que sabe sino el que tiene la fuerza de aprender.
Por ese tono he puesto en evidencia algunos de los errores en los escritos de casfields. Digo algunos porque tiene más... para que reflexione y retire el tono. Yo todavía no me atrevo a escribir en galego y felicito a todos aquellos/as que sin ser su lengua materna realizan un esfuerzo y lo hacen.
Sigo esperando el significado de "tarrina". Es que en el Galileo el pastel lo sirven en un tarro?
Que vós parece se pasamos de loitas formais, que non nos levan a ningures e pedimoslle a Casfields que nos fale da "tarrina/pastel de marisco con castañas". Como naceu ise prato adicado a Castro Caldelas..?. Tes algo que ver co Castro.
Me parece muy bien que hagas de moderador, Bautista. Por mi ya tiene bastante.
hummm....Ese pastel de marisco con castañas ten que ser unha delicia! Hai que lle preguntar ó Flavio qué o inspira. E hai que ir a probalo. Eu recordo especialmente as láminas de foie con Oporto. E o carpacio de polbo. Tamén.
Publicar un comentario