O Concello anda a recupera-los camiños que arrodean o camposanto. Unhas estacas e unha corda serve de quitamedos. Non parece moi seguro pero con un pouco de coidado podese disfrutar de fermosas vistas.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Esta obra está baixo unha licenza Recoñecemento-Non comercial-Sen obras derivadas. 2.5 España de Creative Commons.
bautista sotelo
Archivo del blog
-
►
2011
(67)
- ► septiembre (4)
-
►
2010
(64)
- ► septiembre (8)
-
►
2009
(83)
- ► septiembre (11)
-
►
2008
(106)
- ► septiembre (11)
B L O S / P Á X I N A S
- a nosa terra
- Castro Caldelas
- cooperación galega
- cousas cousinhas de Javier
- dúas noites
- Eladio Osorio M.
- flocos.tv
- Florencio de Arboiro
- libros galegos
- Maria X. Castro
- máisalá... en You Tube
- O país de nuncamais
- O Prado
- Periodistas 21
- pontelouco
- Quintela / Olegario S.B.
- RibeiraSacra
- Ronsel
- Sotelo Blanco
- verlibros
- Vieiros
Esta obra está baixo unha licenza Recoñecemento-Non comercial-Sen obras derivadas. 2.5 España de Creative Commons.
3 comentarios:
A min paréceme ben que se empecen a recuperar camiños, ainde que sexa pouco a pouco. Fai anos creamos unha asociación cultural e tentamos facer o mesmo, pero resultounos moi difícil por diversos motivos e pouco a pouco abandonámolo.
Non me digas que ese pequeno paseo non che parece precioso. o cementerio do Castro é un dos máis fermosos que coñezo.
Gustame voltar polas carreiras da miña infancia. Iste era un camiño que ía a un sitio segredo o que os moziños nos gustaba ir a fumar Celtas húmedos que se agochaban nas paredes das fincas. Daquela estaba limpo porque se traballaban as hortas. Claro que me parece unha boa iniciativa por iso a recomendo.
Creo que ese lugar segredo do que falas é o mesmo campiño do que nos apropiamos os da miña xeración para facer alí os nosos primeiros guateques con Siniestro Total como banda sonora.
É verdade que no Castro hai rincóns fermosísimos que moita xente nin coñece ¿Qué me dis da praciña que hai detrás da Pousada Vicente Risco cos seus particulares "Rocinante e Rucio" de pedra?
Como creo que ainda non cho dixera, aproveito para darche a noraboa polo blog e especialmente polo teu estilo, respetuoso e elegante. Así da gusto
Publicar un comentario