O venrés entre lusco e fusco, coincidindo ca chegada de moitos veraneantes, unha gran tormenta con aparato eléctrico, pedra e moita agua caiu sobre o Castro. En poucos minutos unhas grandes nubes puxeronse sobre Caldelas ennegrecendo todo o horizonte e precipitando a noite. Os deuses decediron aplaca-los fumes dos caldelaos e escomenzou a chover como se tratara do diluvio universal. A auga alcanzou nalguns sitios ata os 40cm de alto. Parece, según me contan, que dende as laguiñas a auga baixaba a gran velocidade, pasando pola praza do prado e morrendo nas hortas dos pilos, deixando o camiño da cubiarca ben rastrillado.
No hay comentarios:
Publicar un comentario