Horacio, os tempos da orella

O cancro pudo finalmente co Horacio. Desaparece do Castro e O Prado unha figura querida da súa xeografía humán. Pecha definitivamente o mundo do Patín de Soto. Lexos quedán os días de gloria onde era tradición comer a orella, mollar o pan no aceite, mixturado co pimentón maragato e o sabor da orella. Dise que San Pedro deixouno pasar logo de confesar a fórmula máxica do seu licor café.

A tulipomanía

No século XVII o prezo dos tulipáns creceu de xeito descontrolado xerando unha das primeiras burbullas da historia. Os tulipáns de cores eran tan apreciados que o valor dun só bulbo igualaba ao dunha casa no canle.

A lingúa das volvoretas

A primavera non chegou ainda a Ámsterdam. O frío húmedo traspasao todo. Última viaxe en bicicleta ata o botánico. Os mil viaxes dos holandeses trouxeron, dende fai catro séculos, moitas espécies de árbores e prantas de ultramar. Hai un nenúfar de case 5m, un fento do tempo dos dinosaurios, un hábitat tropical fermosísimo cunha 

pasarela para poder pasear pola parte alta dos árbores, no punto de vista dos monos. O invernadeiro das volvoretas tivo moito éxito entre os meus, poidemos ter nas mans algunhas, ver a súa lingúa en espiral, ca que van lambendo por todo o seu hábitat artificial. En lembranza mercamos algunhas semillas de tulipáns para prantar no noso xardín mediterráneo. 

Os herdeiros de J. Cruyff

A final contra Holanda tivo revancha entre Antón, Mariña, Helena, Lucía e os nenos nativos que apareceron pola praza que había a carón da nosa casa. Grandes partidos, antes de sair a pasear, e a volta, ata altas horas, desagraviaron ós holandeses da paliza do mundial.

En bicicleta por Ámsterdam.

Nunha terra cha como a Holandesa a bicleta é o mellor medio de transporte. Todo está preparado na cidade de Ámsterdam para este vehículo. Os nativos amosan un gran dominio da bicicleta, que as veces fai temer polas nosas vidas.

As escadas

As casas en Ámsterdam son pequenas, e as escadas non poden ocupar moito, por eso teñen moita pendente, case como as dos barcos. Son moi fermosas, pero tamén perigosas. Non é doado quedarse dudando no medio, non hai descansiño.

A Compañía Holandesa das Indias.

Alá polo século XVIII un barco coma éste, da Compañía Holandesa das Indias, fundiuse frente as costas inglesas cando ía camiño de Indonesia. No porto de Ámsterdam pódese visitar unha réplica do barco fundido, ver a súa distribución, como eran as mercancías que transportaba, as especias, como se alimentaban, como vivía o capintán, as súas adegas, a cociña, unha achega a estes viaxes a ultramar en busca das especias que tanto enriqueceron a esta cidade.

A casa de atrás.

Ana Frank estivo encerrada cos seus familiares e acollidos durante dous anos na casa de atrás, ata que foron delatados. Vendo a que viña o seu pai mercou esta casa para desaparecer chegado o momento. A esa outra casa accedíase dende as oficinas da fábrica de mermeladas, a través de unha porta agochada por un mapa e unha estantería móvil. Ana pasaba moitos momentos no faiado da casa, e animábase vendo como ía cambiando o castaño que se vía dende a súa fiestra. O seu diario converteuse en voz e lembranza de miles de cidadans atropellados pola barbarie humán.

Ámsterdam, concentración de talento.

No século XVII, logo da ruptura con España, en poucos anos, Ámsterdam covertese ña cidade máis rica do mundo. Nesa sociedade da tolerancia froreceu a economía e a cultura, e deu lugar ao século de ouro de Ámsterdam.

É curioso que a base do éxito foi a concentración de talento dos expulsados pola relixión doutros países. A Ámsterdam foran a parar os sefardíes expulsados de España e Portugal, os hugonotes expulsados de Francia e os protestantes expulsados de Amberes.

A leiteira de Vermeer

Cando a pintura aposta pola temática do cotidiano. Unha escea íntima dunha leiteira e o pan, elentos da casa cun tratamento da luz que ven dunha fiestra lateral, daquela moi novedoso, e que logo tivo tanta influencia na linguaxe da fotografía e do cine.

Polos países baixos.

Antón e Mariña espertarón moi cedo, emocionados ca nova casa de Amsterdam, pola que intercambiamos a nosa. Creo que lles gusta viaxar, bueno sobre todo explorar os xogos dos nenos da casa, dormir na súa habitación, flipan co colchón de auga, andan a construir unha cidade cas pezas que atoparon, máis ben tres cidades, Ratonia, Trebol e Disney. Nesta cidade dos países baixos a bicicleta é a clave para moverse. Hoxe, si o tempo o permite, alugaremos bicicletas e iremos ata o centro a descubrir a cidade dos canles.
A nosa casa, por unha semán, ten unha fermosa vista sobre un parque interior con árbores centenarios, pertence a unha urbanización dos anos trinta, unha fermosa cidade xardín, con moitas zonas verdes, sen valados, con grandes fiestras abertas ao exterior, seguindo as reglas do calvinismo.  Todas as casas co seu banquiño diante, para sair a tomar o sol e charlar ca xente.