Antón levaba moito tempo esperando a cumplir sete anos para poder ir a o Club Montanyenc de Sant Cugat de Atletismo. Dúas tardes a semán entrena na categoría de “benxamín” no CAR. Tiña moitas ganas de competir e hoxe por fin chegou a súa oportunidade en Granollers, “Cursa internacional de atletismo de Granollers”. Íamos no coche ata esta cidade do vallés oriental. Antón estaba moi nervioso e conversaba ca Mariña.
Antón — Poido gañar copas correndo…
Mariña —E que podes facer cas copas, podes mercar algo…?
Antón —Non, son para enseñar.
Mariña —Para enseñar…?
Antón — sí, podes levala a túa clase, e enseñarlla as túas amigas.
A cousa non foi tan doada. Antón saiu entre os primeiros con moita forza e velocidade pero aguantar a mesma velocidade durante os 1000m., ao ritmo que latía o corazon, voltouse imposible. Animamolo con aquelo de que o importante é participar, e él recoñece que sí, pero coido que pensa que o importante é enseñar a copa.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
3 comentarios:
animo Antón, hay que empezar perdendo para saber gañar dispois
non perdas o ánimo
¡Bravo Antón!
¡Bravo, Antón!
Martina
Publicar un comentario