Un casamento no Vallés

Logo de moitos anos camiñando xuntos, primeiro polas terras de Valladolid e, agora, por Barcelona, onte, Carlos Vázquez e Ruth Canal decidiron facer unha parada na súa viaxe e formaliza-lo seu matrimonio na fermosa vila de Sant Cugat do Vallés. Nunha moderna sala do concello, desta tranquila vila residencial, o sol primaveral entraba con forza por un lateral, iluminando a sala, e imaxinei que os deuses da natureza vendecían iste acordo fraguado fai anos nas beiras do “Dray Martini”.

Tiven que testificar no seu favor e, mentres o teniente alcalde resaltaba que no código civil hai dereitos e obrigas pero non hai ningún artigo que os obrigue a quererse…, botei man das lembranzas e coñecementos que eu teño do Carlos e da Ruth para ver a forza e valía da miña testifical.

Cando tíñamos perto dos oito anos, Carlos e máis eu, coincidimos nun campamento de verán en Porto do Son (A Coruña). Alí, na parte máis occidental da península do Barbanza pasamos un mes enredados en moitas actividades deportivas e xogando nas praias desta bisbarra. Descubrimos o mar; o mar das rías altas, a súa forza, a súa beleza e o contraste cas nosas terras do interior. Alí sementamos no horto da amistade, que ainda dura.

Carlos, licenciouse como arquitecto técnico (aparellador) pola universidade de A Coruña, traballou para grandes empresas da construcción, con responsabilidades económicas de moito nivel e, fai un tempo, decidiu baixar á escala pequena, a escala humán, na que un ten control e disfrute de todo aquelo que fai. Fai un ano fundou a súa propia empresa que empeza a abrirse un oco no competitivo mundo económico catalán.

Ruth Canal, licenciada en Filoloxía pola Universidade de Santiago de Compostela co obxetivo de especializarse nos trastornos do linguaxe e a fala, fixo un master en logopedia na universidade de Barcelona e cursos de doutorado en madrid e Valladolid. Entrou con forza no Vallés, en pouco tempo fixose ca lingua catalana e a súa profesionalidade viuse compensada ca consolidación de unha carreira profesional traballando no eido que sempre quixo, a logopedia. Para ela, soio é un paso, xa que a verdadeira batalla virá cando, como Don Quixote, se enfrente ó cabaleiro da media lúa nas praias de Barcino.

Istes mozos de caldelas adoran a cidade dos prodixios e están enmeigados pola luz crara e suave do mediterraneo. Sempre que poden voltán a caldelas e participan moi activamente nesa fiestra que é “O prado” co desexo e a ilusión de que ise mundo que levamos dentro se parezca cada vez máis os nosos soños.