Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Esta obra está baixo unha licenza Recoñecemento-Non comercial-Sen obras derivadas. 2.5 España de Creative Commons.
bautista sotelo
Archivo del blog
-
►
2011
(67)
- ► septiembre (4)
-
►
2010
(64)
- ► septiembre (8)
-
►
2009
(83)
- ► septiembre (11)
-
►
2008
(106)
- ► septiembre (11)
-
▼
2007
(85)
- ► septiembre (16)
-
▼
agosto
(13)
- As fronteiras da lingua
- O Ourense de Cuerda chega ao New York Times
- Enrique Nicanor, novo director do Festival interna...
- Vietnam, atrapando formas
- Pepita Sotelo, unha nova mocidade aos 65 anos
- “ Para Vigo me voy…”
- Pablo Devigo, o mellor gaiteiro de Galicia
- 18 de agosto, feira en Caldelas, unha cita do pasado
- A tuna no Castro
- Siza, Serralves, Porto, a cidade do Douro.
- Unha pedra, un banco e un cura
- Voltan os artesáns ó Cimadavila
- O sorriso do Paquiño, zapateiro remendón
B L O S / P Á X I N A S
- a nosa terra
- Castro Caldelas
- cooperación galega
- cousas cousinhas de Javier
- dúas noites
- Eladio Osorio M.
- flocos.tv
- Florencio de Arboiro
- libros galegos
- Maria X. Castro
- máisalá... en You Tube
- O país de nuncamais
- O Prado
- Periodistas 21
- pontelouco
- Quintela / Olegario S.B.
- RibeiraSacra
- Ronsel
- Sotelo Blanco
- verlibros
- Vieiros
Esta obra está baixo unha licenza Recoñecemento-Non comercial-Sen obras derivadas. 2.5 España de Creative Commons.
2 comentarios:
Bautista, este microdocumental é unha pequena xoia. Nótase a proximidade, todos falan desinhibidos, sen pensar na cámara... Falan con un dos seus. E fanno como un coro de personaxes, case como se entonasen unha canción... Teñen moita picardía.
Moi bonito que senten na pedra, como sempre fixeron, e desde alí contemplen o banco novo e falen del.
En poucos minutos atrapas un universo máxico, e verdadeiro.
Gracias por regalarme un recuerdo muy agradable de mi infancia. Me ha emocionado. Su valor no tiene precio.
Publicar un comentario